Dag 10 Saint Lucia

10 Augustus 2016 

Vanmorgen om 8 uur werd ons ontbijt op ons terras geserveerd. Lekker fruit en muesli voor Nicky en Tim en eieren voor Tom en Ariane. 
Voor het ontbijt was Tom even bij de receptie gaan vragen of het nog gelukt was om de cultural tour te boeken. En dat was het geval, dus om 9 uur worden we opgehaald. 

Verder zit het ons niet mee, want de sunset game drive gaat niet door en ook de boottocht kunnen we niet verzetten naar vanmiddag (want die zit vol). Dus het wordt een beetje improviseren. Na wat overleg en wat vragen stellen bij de receptie besluiten we vanmiddag zelf het iSimangaliso Wetland Park te gaan verkennen (hopelijk zien we nu eindelijk een luipaard). Maar eerst de cultural tour.

We worden opgehaald door een meisje van een jaar of 20 (moeilijk schatten) en die brengt ons, samen met een ander gezin (Frans/Italiaans) eerst naar een primary school. Daar vertelt zij ons hoe het systeem werkt. De school, de boeken en eventueel de lunch zijn gratis voor iedereen. Het enige dat de mensen zelf moeten aanschaffen voor hun kinderen is het uniform. Dit kost ongeveer 250 Rand (= ong. 16,75 euro). Als de ouders dat niet kunnen betalen, betekend dat dat het kind (of kinderen) niet naar school kan. Sommige kinderen moeten elke dag dat ze naar school gaan een uur heen en een uur terug lopen. Opeens voelen wij ons toch wel zeer bevoorrecht.

De gids neemt ons mee naar de kleuterklas. De kleuters zingen een paar liedjes voor ons dan mogen we het klaslokaal zien. Er is leermateriaal, speelgoed (dat toeristen achterlaten of schenken) en voor sommige kinderen is er een tafel en een stoel, anderen zitten op de grond. Aan de muur hangen de schoolregels. Als laatste regels staat er: Kom niet aan iemands anders bloed. HIV is in dit land een groot probleem. 40% van de mensen in deze provincie (KwaZulu-Natal) is besmet met HIV.

Na het bezoek aan de school gaan we naar het dorp Khula. Een zulu dorp met ongeveer 20.000 inwoners. Veel huizen hier worden door de regering ter beschikking gesteld. Die huizen bestaan uit twee slaapkamers, een woonkamer en een kleine keuken. Ook wordt er per huis een buiten toilet gebouwd. Het dorp heeft wel elektra maar geen eigen water. Dus water vangen ze op in grote regentonnen en als het niet regent moeten ze dus water kopen in de stad. We gaan bij een aantal mensen op bezoek. O.a. bij een vrouwtje dat samen met haar 8 dochters in een hut slaapt en de kost verdient met het maken van placemats en sieraden, die ze aan toeristen verkoopt. We mogen allemaal helpen met een placemat en natuurlijk kopen we ook wat van haar. Verder gaan we op bezoek bij een medicijnman en bij de familie van onze gids. Daar krijgen we wat Zulu dansen te zien. Even zijn we bang dat het hetzelfde zal zijn als de Swazi dansen, maar dat is gelukkig niet zo. Nicky en Tim en nog een aantal anderen mogen aan het eind mee dansen, dit leidt natuurlijk tot hilariteit alom.
Na 4 1/2 uur is de 2 1/2 uur durende tour afgelopen. We hebben veel geleerd en enorm genoten. Mede daarom hebben we onze gids een behoorlijk tip gegeven. Zo behoorlijk dat ze er gewoon van schrok, maar wij vonden het het meer dan waard.

Terug bij het hotel halen we snel iets te eten, want het is al half 2 en we willen ook nog naar het Wetland Park. Dus bij de benzinepomp scoren we wat broodjes en een fles water. Nadat we die hebben op gegeten, gaan we naar het Wetland Park.




We rijden het park in, in de hoop dan nu toch eindelijk een luipaard te spotten. Jammergenoeg komen we die niet tegen. Wel weer giraffen (een hele kudde langs de kant van de weg), zebra's, gnoe's, neushoorns en allerlei verschillende herten soorten. De wetlands zijn een stuk groener en begroeider dan Krugerpark, maar we zien wel minder dieren. Het stuk dat je door het park rijdt is geen rondje, dus je rijdt dezelfde weg weer terug. Dit maakt wel meteen duidelijk waarom je als mensen tegen je zeggen, waar iets zit, je dat soms niet meer kan vinden. We spotten een neushoorn in een redelijk open vlakte. Als we een kwartier later langs diezelfde plek rijden is de neushoorn in geen velden of wegen meer te bekennen. Tegen de tijd dat we het park weer uitrijden gaat de zon onder. Een schitterend gezicht.

Terug bij de tenten gaat Tom eerst nog even zwemmen in het hele koude zwembad. De rest vindt het allemaal heel dapper van hem. Daarna drinken we wat en doen een spelletje. Vanavond nog lekker ergens eten en dan morgen eerst de boottocht en dan richting Durban.